Geef ze de kost. Ben zo nerveus voor mijn wedstrijd! In een heel klein zinnetje zit een hele partij ellende.
Een wedstrijd. Kom op. Het is een meetpunt/ijkpunt. Kijken waar je staat in een setting waarin anderen dit ook doen. De een is verder in ontwikkeling dan de ander en daarnaast heeft ieder een andere ontwikkelingsweg. Moet je je daar nou druk over maken?
Waar ik wel nerveus voor zou zijn is een wedstrijd boksen. Temeer omdat ik de zekerheid heb dat ik hier niet ongeschonden uitkom en om dat doel te bereiken zou ik doen waar ik iets beter in ben en dat is namelijk enigsinds hard weglopen!
Het legitiem nerveus zijn formuleer ik dus als: dat er een onvoorspelbare tegenstander in het spel moet zijn die je schade toebrengt.
Ik ken een onvoorspelbaar wezen in hardlopen en dat is de man met de hamer, gestationeerd rond 35km. Zijn impact minimaliseer je door voorbereiding. Is je trainingsprogramma goed afgewerkt dan zou dat ijkpunt geen reden moeten zijn voor nerveusiteit.
Of is het iets van: maanden voorbereiding die je tijdens het evenement naar de kloten kunt helpen?
Dat impliceert dat je in controle moet zijn. Je traint met een doel en met dat plan ga je van start. Het evenement is de uitvoering van het plan. Als je wat anders gaat doen dan waarvoor je getraint hebt dan wordt het een vervelend verhaal.
Weet dat ik bij menige start op het stoeprandje heb gezeten met een hartslagje van 55 en dat zelfs zonder 30dagen cursussen want die bestonden toen nog niet.